Obxectivo: evitar un espolio
Barcelona - 20/03/12
J. A. Montañés
Fiscalía investiga a venda ilegal na Alemaña dun valioso conxunto de cascos celtibéricos. Os arqueólogos acusan a Cultura de non reclamar a tempo as pezas.
18 cascos celtibéricos, un conxunto único procedente dun xácigo zaragozano, áchanse no centro dunha polémica que enfronta a historiadores e arqueólogos co Ministerio de Educación, Cultura e Deporte. Aqueles esixen á Administración que tome cartas no asunto para evitar a venda das pezas na Alemaña. E éste nega a súa responsabilidade.
A novela (dun espolio?) comezou a escribirse no 2008, ano da poxa en Múnic da enorme colección de Axel Guttmann. Entón, o Römisch-Germanisches-Zentralmuseum (RGZM) de Maguncia denunciou que os cascos eran de procedencia española e que se exportaran ilegalmente. A fiscalía de Múnic retivo as pezas e solicitou ao Goberno español que reclamase a súa lexítima propiedade en tres meses. Non houbo resposta. As pezas pasaron a mans dos seus novos donos.
"Dos miles de tumbas que se escavaron na España, tan só foron recuperadas uns seis ou sete fragmentos de cascos, pero estas pezas da panoplia militar ofensiva: 18 cascos, espadas, lanzas e puñais, producidas na España, entre os séculos III e I a. C., farán cambiar o discurso histórico". Así de contundente amósase Raimon Graells, investigador do museo alemán. Xunto a Alberto Lorrio, catedrático da Universidade de Alacante, e Fernando Quesada, profesor da Universidade Autónoma de Madrid, denunciaron onte, segundo soubo O PAÍS, o espolio e venda ilegal na Alemaña destas pezas procedentes dun xácigo de Aranda de Moncayo.
Para o catedrático Martín Almagro Gorbea, da Real Academia da Historia, "non hai dúbida de que é o conxunto de armamento máis importante endexamais localizado do Mediterráneo occidental". Todos láianse de que a Administración non actuase con contundencia para recuperar os cascos e evitar a súa venda. E elevaron a Cultura e ao Defensor do Pobo as súas queixas. Cultura asegura que "déronse os pasos administrativos e legais", e que, logo de pedir un informe no 2009 a Patrimonio da Policía Nacional, un xulgado de instrución de Madrid determinou pechar o caso en 2011 ao non haber probas suficientes.
A Fiscalía de Medio Ambiente e Urbanismo do Tribunal Supremo, con todo, non comparte esta idea. En outubro pasado abriu dilixencias. Para o fiscal xefe Antonio Vercher, "o proceso está aberto e tomaranse as medidas pertinentes para saber se houbo tolerancia, deixamento ou falta de determinación da administración". Segundo Vercher, a Garda Civil e a Interpol traballan para esclarecer o tema.
A falta de actuación das autoridades españolas fixo que as poxas das pezas se sucedesen no 2009 e 2010. Vendéronse polo menos oito cascos, por un prezo de até 77.000 euros. "Estamos convencidos que hai marxe para recuperar as pezas, polo menos as vendidas nestes anos que sabemos que han de ir a parar a coleccións particulares de Francia e España. O resto devolvéronse á familia de Guttmann", segundo Graells.
"É unha pena que o Ministerio non amosase interese sendo tan importantes ou máis que as moedas de Odyssey", láiase Lorrio. "Mentres que as pezas acuñadas son recorrentes, os cascos son diferentes e proporcionan información moi valiosa de quen os produciu que non coñeciamos, as súas influencias e os seus coñecementos técnicos".
En canto á posibilidade de achar máis pezas no xácigo, Lorrio asegura que se están facendo prospeccións. "Dubido que haxa nada, co que perdemos a información do contexto e non se poderá determinar por que se soterraron e se foi unha ofrenda ritual" láiase o arqueólogo. Desde o Ministerio aseguran que se se achegan novas probas sobre a exportación e venda ilícita volverase a abrir o caso, "porque queremos recuperar o patrimonio".
Resulta surrealista que um museu e a fiscalia de outro estado tenham mais preocupação, e diligencia administrativa, pelo património espanhol que o próprio ministerio de "Cultura" (?)
ResponderExcluirResulta igualmente surrealista que em vez de depurar responsabilidade a administração se limpe as mãos ao mais puro estilo pilatos dizendo que seguiu "o procedimento" em tempos alguém dis mesmo firmando a destruição de um resto arqueológico que todo elo se fizera "polo livro". A dia de hoje eu nao sei que livro, manual, ou procedimento é o que permite saltar-se a legislação ou votar a vista a um lado ante o espólio e o trafico do Patrimonio por mera passividade,
Sigo pensando que casos como este e outros muitos previos definem e dam a medida real de un Estado, e do seu real nivel económico, social, e cultural, e dizer da diferença entre o "desenrrolo" e o "sub-desenrrolo"
Pessoalmente nestes intres estou demasiado indignado, asqueado, e furioso para pensar racionalmente e com a mesura que devera escrever, pelo que seguindo a certo filosofo melhor se nada podes dizer calar, só deixar 3 palavras mais: "Inabilitação, Inabilitação, Inabilitação"