Veño de recuperar duns cedés vellos que tiña pola casa esta fotografía tomada hai xa seis anos pero que representa en certa medida o estado actual de moitos túmulos galegos. Neste caso trátase dunha plantación de pinos que foi talada e que deixou os tocóns á vista. É evidente que o sistema radicular que hai baixo os tocóns esnaquizou probablemente boa parte da estrutura orixinal do túmulo.
Do mesmo xeito que existen distancias de plantación con respecto a peches de fincas, camiños, ríos, liñas eléctricas, eólicos, casas, etc., non estaría de máis que se articulanse ademais medidas co fin de protexer non só os elementos arqueolóxicos, senón tamén as súas áreas de protección.
Do mesmo xeito que existen distancias de plantación con respecto a peches de fincas, camiños, ríos, liñas eléctricas, eólicos, casas, etc., non estaría de máis que se articulanse ademais medidas co fin de protexer non só os elementos arqueolóxicos, senón tamén as súas áreas de protección.
Outro impacto que se dá con moita frecuencia en túmulos constitúeno os peches de fincas. O antigo carácter delimitador dos elementos continúa presente nos nosos días. A súa boa visibilidade no entorno fai que moitos sirvan como marcos delimitadores entre fincas. Isto implica que por riba de moitos foran levantados peches, que en ocasións son cimentados sobre a propia mámoa.
Por suposto estos impactos están á orde do día. Ninguén parece telos en conta. O sistema da denuncia chega a cansar. Ver que a propia administración que debera protexer e salvagardar, actúa como mero notario da defunción arqueolóxica deste ou daquel xácigo. E así seguimos, saíndo ao monte e entristecéndonos, ao ver como non respectamos nin o noso. Mala sinal.
*Nota. Revisando anteriores publicacións din con esta entrada. O certo é que xa perdín a conta do que vai publicado..
Por suposto estos impactos están á orde do día. Ninguén parece telos en conta. O sistema da denuncia chega a cansar. Ver que a propia administración que debera protexer e salvagardar, actúa como mero notario da defunción arqueolóxica deste ou daquel xácigo. E así seguimos, saíndo ao monte e entristecéndonos, ao ver como non respectamos nin o noso. Mala sinal.
*Nota. Revisando anteriores publicacións din con esta entrada. O certo é que xa perdín a conta do que vai publicado..
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Lembre que ao colocar un comentario nesta páxina asume a responsabilidade polo contido das súas opinións.