Nesta noite de na que os Mouros deixamonos ver, e na de que milleiros de cacharelas imuninan Galiza xunto con unha lua astronomicamente enorme, un por mouro que sexa non deixa de sorprendese un chisco ao mirar ao ceo, xa é moita casualidade que ao chegar estas datas te entre pola porta da Mamoa sempre a mesma raiola de sol, esa raiola de sol que nos desperta sempre nestas data ..., xa é moita casualidade, xa é
fai milenios nestas noites (dia mais dia menos) as nosas Mourelas enchianse de xente neste dias, e nos saiamos uniamonos a festa vestiamos -por un dia- o aspecto da xente ...logo deixaron de vir, curiosamente desde fai un tempo voltamos a ter visitas na casa nestas datas, xente que nos volve ver ao castro, ao cronleque a mamoa para pasar con nós esta noite ...
bon non vos damos mais o croio que supoño que andaredes preparando o foleón. So desexarvos bo lume, e aconsellaros que busquedes un lugar "ben mouro". Nós andaremos polo noso Castro de Elviña coa nosa cacharela, se por ali pasarades, xa sabedes: ... quedades invitados!
+ sobre esta noite: Através do lume e do tempo
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Lembre que ao colocar un comentario nesta páxina asume a responsabilidade polo contido das súas opinións.