Os investigadores atoparon nas obras do aeroporto un cementerio neolítico que data do 5259 a.C. Unha das estruturas localizadas foi un pozo con paredes de madeira, no fondo do que apareceu o chicle, segundo revela Christoph Heiermann, do departamento de arqueoloxía do estado federado de Sajonia.
"Non sabemos exactamente o motivo de que os homes de entón mascasen algo así", engade o arqueólogo ao presentar o chicle, duns tres por dous centímetros, prácticamente fosilizado e con pegadas de ter sido mascado no seu día.
Tras comentar que o sabor da brea ou pez de bidueiro é especialmente desagradable, engade que "presumiblemente engadían aos seus chicles aromas de herbas ou especias para darlles mellor sabor".
O experto revela que a brea ou pez de bidueiro, que se obtiña ao cocer a cortiza desta árbore, era empregada polo home prehistórico coma un pegamento para, entre outras cosas, fixar as puntas das frechas.
Por isto presumen que quen cuspiu o chicle no pozo fai 7.000 anos, abrandou a brea na boca para algunha laboura e, rematada a tarefa, desfíxose do sobrante pola vía máis rápida.
Nenhum comentário:
Postar um comentário
Lembre que ao colocar un comentario nesta páxina asume a responsabilidade polo contido das súas opinións.